Dndërron krijesat e mendjes: teoritë dhe funksionet e përvojës së ëndrrës
Që nga kohërat e lashta njeriu ka qenë i pyetur për tëorigine dhe kuptimi i ëndrrave, duke u tërhequr nga natyra e tij intime dhe tërheqëse, por e frikësuar nga halo i misterit në të cilin gjithnjë është mbështjellë.
Studimet antropologjike raportojnë se disa fise besonin se gjatë ëndrrave shpirti la trupin për të udhëtuar në botë dhe se ai do të kthehej vetëm pas zgjimit. Për këtë arsye ishte e ndaluar të zgjoheshin njerëzit papritmas, sepse shpirti mund të ishte në një vend tjetër. Edhe sot fiset Masai të Kenisë dhe Beduinët e Nilit përdorin për të mbështjellur kokën me një çallmë gjatë gjumit për të mos lejuar që shpirti të largohej.